Iluzjoniści Prolog

Witajcie :)

W trakcie pisania nowych rozdziałów, pojawiły się wątki, których nie mogę umieścić w żadnym z moich opowiadań. Pomyślałam więc, że stworzę nowe dramione, na którego prolog serdecznie Was zapraszam! Będę wdzięczna za każdy komentarz, dajcie znać, czy Wam się podoba :)

Prolog

Tam, gdzie kończy się nieregularna linia miasta, otoczony starym drzewostanem, stoi wiekowy dwór. Kiedyś odegrał ważną rolę, jednak gdy wojna cofnęła swe macki, został wydzierżawiony. Przez jakiś czas służył nielicznym letnikom jako miejsce ostoi, ale jego ponura historia i przytłaczająca atmosfera nie zachęcała do regularnych odwiedzin. Z zewnątrz nadal widać ślady dawnej świetności, jednak ogół budynku jest przygnębiający. Gdy tymczasowy zarządca umarł, dwór przeistoczył się w ruinę. Niechciany i zapomniany, patrzy teraz swoimi pustymi oknami, bez nadziei na lepsze jutro. Straszy jękiem oberwanych z zawiasów drzwi miejscowe wiewiórki, które chowają się wśród dziko rosnących gałęzi. Las pochłania coraz śmielej obdrapane mury i zbutwiałe stropy, porastając zielenią to, co kiedyś określane było mianem piękna.

Kamienne ściany nie mają pojęcia, że pierwotni właściciele domiszcza popadają w kłopoty finansowe i postanawiają wrócić na stare śmieci. Resztę posiadanych pieniędzy zainwestują i powoli przeprowadzą remont kolejnych pomieszczeń, które z czasem staną się zbiorem wielkich pokoi, długich korytarzy, ukrytych przejść i krętych schodów oraz nieodkrytych ciągle tajemnic. Mroczne podziemia zostaną przekształcone w całkiem przyjemne piwnice, a cały budynek; choć pamiętać będzie czasy, gdy nazywano go, trochę na wyrost, fortecą lub twierdzą; stanie się elementem sielankowej, podmiejskiej scenerii. Jednak szybko puściejący skarbiec i sytuacja na rynku zmusi właścicieli do częściowego wynajęcia nieruchomości.

Po wielu namowach, garści pertraktacji i szczypcie sprzeciwu, znajdą najemców na pierwszy sezon urlopowy oraz takich, co zamieszkają we dworze na dłużej. Nie do wszystkich będą pałać sympatią i nie będą nią darzeni przez wielu, jednak chcąc utrzymać rodzinę, podejmą drastyczne kroki. Wielki dom przekształci się w wielopokoleniowy organizm tętniący namiętnie zagadkowym pulsem. Czy lokatorom będzie z tym dobrze? Wszystko na to wskazuje, jednak ktoś nie wytrzyma czającego się napięcia i przekroczy granicę. Pewnego ranka, na strychu zostaną znalezione rozkładające się zwłoki. Do dworu przybędą obcy ludzie i rzucając nowe światło, odkryją zupełnie inne oblicza mieszkańców rezydencji; inne od tych, które będą znane domownikom. Nowa sytuacja tylko pozornie zmieni dotychczasowe relacje, stanowczo ujawniając drzemiące w ludziach demony. Każdy  będzie coś przed kimś ukrywać, odgrywając role w zależności od oczekiwań. W tym niedostatku prawdy, skłonność do mistyfikacji stanie się drugą naturą, a spokojne życie ILUZJĄ.